basil wolverton: "nightmare world"

14 Eki 2010


bağlantı
Share on :

1 yorum:

endiseliperi dedi ki...

sizin korkunuzun şekli var mı böyle zihninizde? benimkinin yok. eskiden kabus görürüdüm çok fazla. korkumun şekli bir yoğunluktu, elektriksel bir yoğunluk. benimle savaşıp durudu. önceleri eşittik, sonra o kazanıp durmaya başladı. eskilerin deyimiyle gizli ismimi öğrenince de kazanması kaçınılmaz oldu. şöyle oluyordu rüyamda bir eve giriyordum -benim bir sürü rüya evim var- ahşap yerde yürürken, bir anda aramızda savaş başlıyordu ve o ahşaplar filmlerdeki gibi bana doğru sökülüp dşmeye başlıyordu ve sonhız kaçıyordum -burada prodigy, fire starter dinlense yeridir- tuğla duvarlı bir eve giriyordum, sükunet, biraz rahatlık. bir anda farkediyordum ki evin penceresi yok ve tavanı basık ve o korkunç şey duvarları sıkıştırmaya başlamış bile. derhal ordaki bir kapıdan yukarıya çıkıyordum, ki ne izbelelik. güneş ışınları yol yol ve bir sürü evrak, kafkaesk bir tablo. sıkıntı, bulantı, kan, ter, uyanış.

artık bu rüyaları görmüyorum.bu aralar bol bol çalışmadığım sınavlara girmem icab ediyor. bir allahın kulu haber vermemiş bana sınav var, diye. yazıklar olsun. küskün uyanıyorum.

rüyalarımda şöyle efendi gibi beş on kollu canavarlar olsa, efendi gibi savaşsam çok daha makbul, onu diyeyim.

sevgiler.

 
Copyright © 2015 benhayattayken
Distributed By My Blogger Themes | Design By Herdiansyah Hamzah