Boris Khadov, bir müzisyendi ama 'anarşiyi müziğe tercih etti'; bir eylemciydi ve bütün kuramı özgürlük ve anarşi kavramlarından ibaretti; Rus devrimci mücadelelerinde ön saflardaydı; Sibirya'da 10 yıl sürgün kaldı; Azerbeycan dağlarında anarşinin ateşini yaktı.
1919 Şubat'ında Londra'da bir otel odasında intihar etti ve ardında şu şiiri bıraktı:
Gece kalmayacak.
Ben öleceğim ve benimle birlikte
dayanılmaz evrenin ağırlığı da.
(hedef unutuştur.
Ben erken vardım.)
Kalmayacak kalmayacak
Şafaktan önce parçalasın onu kurtlar
Kılıç en çabuk yoldur.
Günbatımıyla son sokak- kalmayacak
Ve yalnızlık içinde ölen benim gibi,
Ve ağzı bozuk ihtiyarın,- zaman’ın
her gün sert kanadıyla bozup sildiği
kalmayacak öpüşünün inkar edici dokunuşu
aşk:bedene karşı anarşi
Boris Khadov maceralı yaşam öyküsüne dair erhanbey'in dev araştırması: bölüm 1 ve bölüm 2
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder