Bir simyacıymışım gibi sabırla, bir şeyler düşledim ve yapmayı denedim hep. Onun uğruna tüm doyumlardan ve benlik davasından vazgeçebilirim. Eski günlerde bir başyapıt -bir magnum opus- üretecek ocağı beslemek uğruna, insanların tavanın kirişlerini ve eşyaları ateşe atmaları gibi. Nedir bu? Anlatması zor. Kısaca; bir kitap. Bir kaç ciltten oluşan, kitap gibi bir kitap. Ne kadar hoş olursa olsun, gel git esinlerin tomarı değil: Kurgusu sağlam ve iyi düşünülmüş bir kitap... İşte sevgili dostum, binlerce kez tövbe ettiğim günahın yalın itirafı bu.... Ama buna rağmen beni tutsak ediyor ve hâlâ da başarabilirim. Tümünü tamamlamaktan söz etmiyorum. (Bunu yapmak için ne olmak gerektiğini Tanrı bilir!) Yalnızca başarılı bir bölüm çıkarabilmek... bitmiş bölümler aracılığı ile bu kitabın var olduğunu, benim de neyi başaramadığımın bilincinde olduğumu göstermek.
_Stéphane Mallarmé, Paul Verlain'e Mektup, 16 Kasım 1869_Alberto Manguel'in 'Okumanın Tarihi'nden aldım ben bunu.