Senden boylu, boylular var.
Durular var, senden duru.
Güzeller var, daha güzel.
Ama kraliçe sensin.
Yürürsün sokaklarda
Kimse tanımaz seni.
Kimse görmez kristal tacını,
kimse bakmaz
geçerken ayağına serdiğim
o görünmez
kızıl altın kilime.
Ve görünce seni
Çığrışır tüm ırmaklar
Bedenimde,
Çanlar
Titretir gökyüzünü,
Ve bir ilahi doldurur evreni.
Yalnızca sen ve ben
Yalnızca sen ve ben, sevgilim,
Kulak ver ve dinle
Pablo Neruda
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder