...Kendini iyi amaçlara adayan Süpermen’in, yetimler ve yoksullara para toplamak amacıyla yardım geceleri düzenlemek için olağanüstü oranda enerji harcaması biraz tuhaf kaçmaktadır. Paradoksal biçimde boşa harcanan bu enerji (aynı enerji doğrudan zengin yaratmak için ya da daha önemli durumlara müdahalede bulunmak üzere kullanılabilirdi), Süpermen’i sürekli yerel düzeyde çaba harcarken gören okuyucuyu hiç şaşırtmaz. Kötülük yalnızca özel mülkiyete karşı işlenen eylem olarak nitelendirilirken, iyilik de yalnızca yardım etkinliği olarak tanımlanır. Bu tanım Süpermen’in ahlak dünyasını karakterize eder. Süpermen’in, etkinliklerini küçük – aşikar olanın çok az oranda değiştirildiği – bir alanda sürdürmek durumunda kalması, olay örgüsünün durağan yapısına ilişkin olarak vurguladığımız nedenlere dayanır; her genel değişiklik, dünyayı ve onunla birlikte de Süpermen’i nihai tükenmişliğe sürükleyecektir...
Umberto Eco'nun Serüven Çizgi Roman Araştırmaları Dergisi'nde Ahmet Gürata çevirisiyle yayınlanan yazısının tamamı: bölüm bir ve bölüm iki
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder