Muhterem kardeşlerim... Bu günlerde bilgisayarımdan uzak bir takım zamanlar içerisinde kendimi tüketmekteyim. Bu nedenle maalesef pek güncelleyemiyorum benHAYATAYKEN'i... Ya.. Bu 21 Mart'a kadar böyle sürecek..
Şİmdi bu vesileyle geçenlerde Halkın Gazetesi BirGün'de rastladığım bir şiirle satırlarıma son verirken hepinizin gözlerinden öper, sıhhat ve afiyet dilerim.

Aptallar
Aptallar dolaşıp duruyor dünyada
rüzgarın etkisiyle, açılıp kapanan
kalın kafalı bir kapı gibi. Herkes dinliyor sesini,
kaçınılması zor olan bu sesi;
gıcırdayarak
yalan yanlış kulak tırmalayan sesler
ve inanılması güç konuşmalar.
Her düşünceyi etkileyen,
Zaten bunların tek amacı;
tamamen saçmalık. Kimse birşey anlamıyor.
Bu denli saçmalıktan.
Yiyoruz yemeğimizi,
bu aptal kapının sesine kulak vererek.
İradesiz gürültü sürüyor gece boyu; uykumuza girip,
ve düşümüze karışıyor.
Her defasında, bittiği sanıldığı anda,
başlıyor yeniden. Kapı, sesinin çıktığınca
ve küfrederek konuşuyor kendi kendinle.
Aptallar böyledir işte.
Niels Hav