bir itiraf ve ardından marcel gotlib'den bir öykü

26 Haz 2015

ben bir gotlib hayranıyım. (viki) kendisiyle üniversite yıllarımda ankara'da fransız kültür merkezinin kütüphanesi'nde tanıştım. o kütüphanenin zengin bi frankofil çizgi roman koleksiyonu vardı. tek kelime fransızca bilmiyordum ama bahsi geçen koleksiyonun tamamını teker teker ve bazı kitapları defalarca elden geçirdim. özellikle gotlip beni benden almıştı. her gittiğimde mutlaka bi albümünü çöreklenir, büyülenmiş bi hâlde seyrederdim çizgilerini. derken bir gün korkunç bi fikir zihnime saplandı: bir gotlib'e  sahip olmak istiyodum. o yıllarda amazon falan yoktu. türkçe'ye nedense çevrilmedi hiç gotlib. ben de bunun üzerine yapabileceğim tek şeyi yaptım: çaldım kitabı. kocaman bi ciltti. kazağımın içine kaşla göz arasında zor bela sokuşturdum, üç katı son derece dehşetli bir endişeyle indim ve kendimi zor bela fransız kültürün dış kapısına atıp kızılay'ın kalabalığına karışabildim. 
albüm hâlâ bende. (biraz yıprandı tabiî.) 

çok özür dilerim fransa ve kütüphanenin sevgili müdavimleri. ama mecbur idim.)

aşağıda şu harika blogdan aldığım bir gotlib hikayesi var. 













Share on :

Hiç yorum yok:

 
Copyright © 2015 benhayattayken
Distributed By My Blogger Themes | Design By Herdiansyah Hamzah