dil

...Belki de reason (ratio) ve race, akıl ve ırk sözcüklerinin aynı kökten olması bize bir şey anlatıyordur: ilkel egoist çıkarlar değil, ilk ve en büyük bölen dildir, bizim ve komşularımızın aynı sokakta yaşarken bile “farklı dünyalarda yaşaması” (yaşayabilmesi) dil yüzündendir. Yani dilsel şiddet ikincil bir çarpıtma değildir, özellikle insani olan bütün şiddetin son kertede başvurduğu yerdir. Anti-Semit pogramları ele alalım (ya da daha genel olarak, ırkçı şiddeti). Onlar Yahudilerin dolayımsız gerçeğine tepki vermez (yani, kabul edilmez ve öfke uyandıran şey olarak gördükleri bu değildir), onların geleneğinde inşa edilen ve dolaşıma girmiş olan “Yahudi” imge/figürüdür (ona tepki verirler). Elbette, buradaki ince nokta, insanın gerçek Yahudilerle onların anti-Semit imgesini kolayca birbirinden ayırt edememesidir: imge benim gerçek Yahudilerin kendisini deneyimleme tarzımı aşırı belirler (üstelik, Yahudilerin kendilerini deneyimleme tarzını da belirler). Bir anti-Semit için sokakta karşılaştığı gerçek bir Yahudiyi “katlanılmaz” kılan şey, Yahudiye saldırdığı zaman anti-Semitin yok etmeye çalıştığı şey, onun öfkesinin gerçek hedefi, bu fantazmik boyuttur...

islam arşivleri | çeviribilim ajans ve yayıncılık |slavoj zizek