Oldukça sık buluşurduk (diye yazıyor Bakunin, bu Paris günlerinin ardından) çünkü, onun bilgisine ve daima kişisel benlik davasıyla bir arada olsa da, proletarya davasına adanmışlığına ve tutkusuna fazlasıyla hayrandım; öğretici ve nükteli olduğu kadar, biraz da kin ve garaz dolayısıyla ilham verici olmaktan uzak sohbetlerini arar olmuştum - ki, bu kin ve garaz, ne yazık ki, sık sık ortaya çıkardı. Fakat aramızda hiçbir zaman yakın bir dostluk oluşmadı. Mizaçlarımız buna izin vermiyordu. O, beni duygusal idealist olarak adlandırıyordu; haklıydı. Ben de onu, hoyrat, kendini beğenmiş ve acımasız olarak değerlendiriyordum; ben de haklıydım.
_diye yazıyor paris'te ilk karşılaştıkları dönemlerde bakunin marx hakkında.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder