dil, her konuşan özneye kendi durağanlığını, kendi talepleri, kısıtlamaları ve iç mantığı olan bir alet gibi çevreler, ama yine de öznenin inisiyatiflerine (ve keza istilaların, modaların ve tarihi olayların kaba katkılarına) açık kalır.
marleau-ponty, "the metaphsycal in man"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder