insan sevilmeyince bayağılaşır

Joop Moesman: “The Rumor,” 1941

bir şeyi dikkatle seyreden, ne ise o ve onda hiç bir değişiklik yapmaksızın öylece görmek isteyen bir insanın, bu seyredişle ve dolayısıyla bir şeyle dalıp gitmiş halde olduğunu hepimiz biliriz. Bu insan kendini unutmuştur, seyredilen şeyden başkasını düşünemez; seyredişini de ve dahası kendi "Ben"ini düşünemez. Şeyin ne kadar çok bilincindeyse, kendisinin o kadar az bilincindedir. Bu şeyden söz edebilecektir belki, ama kendisinden hiç bir zaman söz edemeyecektir.

katıksız olarak edilgin ve sadece Varlığı açığa vurucu seyredişten...

takıntılı kişi çılgın bir faaliyete girer, devamlı deli gibi çalışır- neden? eğer faaliyette bulunmayı keserse gerçekleşecek olağanüstü bir felaketten kaçmak için.

ötekinin var olmadığı gün ışığına çıkmasın diye sürekli faal olmamız gerekir. -insanın konuşan bir varlık olması tam da, deyim yerindeyse kuruluşu itibarıyla "çığrından çıkmış", simgesel yapısının boşuna onarmaya çalıştığı kapğanmaz bir yarıkla damgalanmış olduğu anlamına gelir.

genç hegel: (insanın olası tanımı olarak) "ölümcül hasta doğa."

her türlü kültür, son kertede, insanlık durumunun kendisine özgü korkunç, son derece gayri insani bir boyuta verilen bir tepkiden, bir taviz oluşundan başka bir şey değildir.

birdenbire ışığı kararmış bir lamba gibi yaşayışı...

eski mısır hükümdarlarının bütün zenginliklerini topladıkları mezarlıklarında ölüm uykularını uyumaları gibi, o da sevdiği eşya arasında, hangi zamanı saydıkları bilinmeyen bir yığın saat takırtısı içinde uyuyordu...

tevhidi şeytan'dan öğrenmeyen kâfirdir. (gazâlî)

senin tarafından lânetlenmek, yüzümü sen'den başka bir yere çevirmekten bin kez daha iyidir benim için. (feriduddim attar)

"git öğren şeytan'dan, kulluk nasıl yapılır/bir kıble seç, secde etme başka bir şeyin önünde"

insan sevilmeyince bayağılaşır (victor hugo)

'bir kişiyi yitirmek, onun yalnızca kişiliğini değil, bütün yaşam tarzlarını, kişiliğinin dışsallaştırdığı tüm belirtileri de yitirmektir. Bunun için, insan çok sevilen bir varlığı yitirerek bir çok şeyi de resimleri, şiirleri, yerleri de yitirdiğini anlayabilir. (...) yarın, Antonio'yla ben bu nesneleri iç karartıcı bir yağmadaymışcasına paylaşacaktık; bu eşyalar bir suç dolu giz ya da açıkarttırma memurunun vurduğu yaftalarla kutsallıklarını yitirmiş nesneler olarak dolaplara kapatılacaklardı."

'belki biraz da sevgililerin kapıldığı, sevilen nesnenin aşklarına şu ya da bu biçimde karşılık vermesi GEREKTİĞİ, büyük bir aşkın bu karşılığa yalnızca lâyık değil, aynı zamanda zorunlu da kaldığı yolundaki yanılsamanın kurbanıydım.'

'el m'ha percosso in terra e stammi sopra. ' (beni yere çaldı ve üstüme çıktı.- dante)

(okurken bi yerlere not aldığım bu şeylerin bazılarını hangi kitapta görüp not aldığımı not almamışım. belirtir, saygılarımı sunarım.)